Πρόταση στον διάλογο για την παιδεία:
Σοφία Ρίζου, Αναστασία Γκίκα, παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας
Περίληψη:
Φυτώριο παιδιών – Kindergarten – Παιδόκηπος: όχι «σταθμός» (πάρκινγκ), ούτε κέντρο «σχολικής αγωγής», αλλά το έδαφος όπου τα παιδιά μπορούν να αναπτυχθούν με φυσικό τρόπο. Η πρώτη γνωριμία με τον κόσμο γίνεται με το παιχνίδι – αυτό είναι το καλύτερο εκπαιδευτικό μέσο. Το παιχνίδι περιέχει ποιότητες που μπορούν να καλλιεργηθούν: βούληση, φαντασία, αντίληψη, πρωτοβουλία, υπομονή, συνεργασία, ελευθερία και ομαδικότητα. Κάθε αληθινή γνώση ξεκινά από το παιχνίδι. Οι δυνάμεις που βοηθούν είναι η επανάληψη και ο ρυθμός. Ο παιδαγωγός αποτελεί για το παιδί υπόδειγμα πράξεων, τις οποίες μπορεί αυτό να μιμηθεί. Το παιδί μαθαίνει με την πράξη, με το σώμα, όχι με το μυαλό. Κάθε φάση της ζωής έχει τις δικές της αρχές. Ας μη συγχέουμε τις ανάγκες των διαφόρων ηλικιών. Το μικρό παιδί δεν είναι μαθητής. Ας το αφήσουμε να είναι λουλούδι-παιδί!
Οι προτάσεις μας εστιάζουν στην προστασία της προσχολικής αγωγής, ώστε να μην αποτελεί έναν προθάλαμο για το Δημοτικό σχολείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με την πρώιμη νοητική ανάπτυξη. Απεναντίας, ακολουθώντας αυτό που ουσιαστικά έχει ανάγκη το παιδί, θρέφεται το υπέδαφος και αναπτύσσεται η ετοιμότητα για την ομαλή και ισορροπημένη ένταξη στη σχολική ζωή και τη μάθηση.
Ολόκληρη η πρόταση ΕΔΩ.
Σοφία Ρίζου, Αναστασία Γκίκα, παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας
Περίληψη:
Φυτώριο παιδιών – Kindergarten – Παιδόκηπος: όχι «σταθμός» (πάρκινγκ), ούτε κέντρο «σχολικής αγωγής», αλλά το έδαφος όπου τα παιδιά μπορούν να αναπτυχθούν με φυσικό τρόπο. Η πρώτη γνωριμία με τον κόσμο γίνεται με το παιχνίδι – αυτό είναι το καλύτερο εκπαιδευτικό μέσο. Το παιχνίδι περιέχει ποιότητες που μπορούν να καλλιεργηθούν: βούληση, φαντασία, αντίληψη, πρωτοβουλία, υπομονή, συνεργασία, ελευθερία και ομαδικότητα. Κάθε αληθινή γνώση ξεκινά από το παιχνίδι. Οι δυνάμεις που βοηθούν είναι η επανάληψη και ο ρυθμός. Ο παιδαγωγός αποτελεί για το παιδί υπόδειγμα πράξεων, τις οποίες μπορεί αυτό να μιμηθεί. Το παιδί μαθαίνει με την πράξη, με το σώμα, όχι με το μυαλό. Κάθε φάση της ζωής έχει τις δικές της αρχές. Ας μη συγχέουμε τις ανάγκες των διαφόρων ηλικιών. Το μικρό παιδί δεν είναι μαθητής. Ας το αφήσουμε να είναι λουλούδι-παιδί!
Οι προτάσεις μας εστιάζουν στην προστασία της προσχολικής αγωγής, ώστε να μην αποτελεί έναν προθάλαμο για το Δημοτικό σχολείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με την πρώιμη νοητική ανάπτυξη. Απεναντίας, ακολουθώντας αυτό που ουσιαστικά έχει ανάγκη το παιδί, θρέφεται το υπέδαφος και αναπτύσσεται η ετοιμότητα για την ομαλή και ισορροπημένη ένταξη στη σχολική ζωή και τη μάθηση.
Ολόκληρη η πρόταση ΕΔΩ.
